جمعی از سینماگران به همت انجمن بازیگران خانه سینما ۲۱ شهریور ماه و همزمان با روز سینما در قطعه هنرمندان حاضر شدند و با غبارروبی از مزار هنرمندان درگذشته یاد آنها را گرامی داشتند.
یک کارشناس بین‌المللی سینما با اعلام هشدار و ابراز نگرانی نسبت به حذف سینمای ایران از جشنواره‌های خارجی بیان کرد: کنترل کردن سینما بویژه در سالهای اخیر، نتیجه عکس داده و به رشد زیرزمینی فیلم‌ها منجر شده است. این روند اگر بدون درک ویژگی‌های نسل جدید فیلمساز ادامه پیدا کند، محتوم به شکست خواهد بود.
شهره سلطانی یکی از ویژگی‌های نمایش «من و گربه پری» را که این روزها روی صحنه برده است، پرداختن به موضوع حقوق حیوان‌ها دانست که توجه هر چه بیشتر به آن نیاز امروز جامعه است.
صالح دلدم فیلمساز جوان سینما در خصوص دلایل اکران نشدن فیلم‌هایش در دوره‌های پیشین مدیریت سینمایی گفت: فیلمی که به گفته‌ی مدیران فیلیمو در قیاس با دیگر فیلم‌ها بدون حاشیه فروش خوبی داشته چرا باید حدود 10 سال از اکرانش جلوگیری کرد. با این دست‌اندازی‌ها ده ساله سرمایه فیلمساز از بین می‌رود.
من سینماگرم... دنیا اگر یک فیلمساز متوسط هم نداشته باشد اتفاقی نخواهد افتاد ولی اگر من کاری بتوانم بکنم که بدهکاری‌ام را به این انقلاب و به این حرکت بپردازم و آن هر چیز و هر کاری که می‌خواهد باشد ارزشی معتبر خواهد داشت.
تهیه‌کننده فیلم سینمایی «یادگار جنوب» عنوان کرد: برای افرادی چون ما که با سرمایه شخصی فیلم‌های مستقل می‌سازند کار کردن در سینمای ایران بسیار دشوار است؛ در حقیقت ما با ساخت «یادگار جنوب» در این وضعیت سینما ریسک کردیم که تغییر ژانر دادیم.
فرزاد موتمن کارگردان «شبگرد» «چشم و گوش بسته» «سراسر شب» و «آخرین بار کی سحر را دیدی؟» به هنرآنلاین گفت: می‌پذیریم که در کشورمان به دلایل فرهنگی ممیزی‌هایی وجود دارد؛ اما این ممیزی‌ها نباید دفترچه‌ای داشته باشند؟ سالهای زیادی است که از تدوین این دفترچه سرباز زده می‌شود. چرا؟
در هفته‌ای که گذشت «تمساح خونی» بعد از مدت‌ها از جمع پنج فیلم پرفروش هفته خارج شد و با فروش هفتگی 624 میلیون تومانی، در خانه هفتم جدول فروش قرار گرفت. اکران «یادگار جنوب» و تاثیر آن در فروش سینماها اتفاق مهم دیگر این هفته بود.
کتاب حاضر بخشی از طرح فرزین وحدت، استاد ایرانی جامعه‌شناسی در امریکا، با موضوع «مدرنیته و نسبت آن با ایران، اسلام و جهان اسلام» است. کتاب «رویارویی فکری ایران با مدرنیت» و «اخلاق اسلامی و شبح مدرنیته» از دیگر آثار فرزین وحدت در این پروژه فکری به شمار می‌آیند.
جشنواره فیلم فجر در چهل‌ودومین تجربه خودش به متفاوت‌ترین شکل نسبت به دوره‌های قبل برگزار شد و پرسش‌ها و ابهام‌های فراوانی نیز برجای گذاشت؛ جشنواره‌ای که نه‌تنها همه سلیقه‌ها را نمایندگی نکرد، بلکه خالی از تنوع هم بود. بخش خصوصی حضوری کم‌رنگ‌تر داشت و در مقابل فیلم‌های ارگانی و دولتی بخش مهمی از جشنواره را به خودشان اختصاص دادند.
